قزل احمد

همه پرسند نگارا ""قزل احمد""  که بگفتی ز کجاست...!؟

کز پی هر سخن و نام  و نشانت گذراست...؟!

اندکی صبر که توصیف کنم خلقت این گلشن راز

""قزل احمد""همه ی  خوب و خش خاطره هاست

زاده ی جنت و رویای گذر کرده ز عرش ازلی

تن به همراه و روان در دِه خود مانده به جاست

من نَمیرم به زمانی که دلم با رَمه و گَله به دشت

با نوای نی چوپان و هراس از ""جَنَوارش"" به چراست

پا به پای چمن و بلبل و کوه و دمنش میخوانم

که دلم در پی نابودی این دوری و این فاصله هاست

بار الها چه شود تا که دگر بار چو باران و نسیم سحری

گذرم باز بیافتد که تنم خسته از این جور و جفاست...

?محمد آقازاده قزل احمد?

واژه ی ((جنوار)) همانگونه که اکثریت دوستان آذری زبان اطلاع دارند به معنای (( گرگ)) می باشد و فقط به دلیل بر هم نخوردن وزن عروضی شعر ناچاراً به کار بردم...